ผมเริ่มต้นจากการเป็นโค้ชปีนเขา และไกด์ท่องเที่ยวแบบแอดเวนเจอร์ ด้วยความที่สนิทกับพี่หนุ่ย (วีรยุทธ เงินชุ่ม – รุกขกร และนักกีฬาปีนต้นไม้) ก็เลยมาช่วยพี่หนุ่ยตัดแต่งกิ่งต้นไม้ใหญ่ พี่หนุ่ยไปเรียนเป็นหมอต้นไม้จากอาจารย์บรรจง
97 ต้น คือจำนวนของต้นยางนาริมสองข้างถนนเชียงใหม่-ลำพูนในเขตเทศบาลนครเชียงใหม่ ซึ่งหากเทียบกับต้นยางนาในเขตเทศบาลอื่นๆ อีก 4 เขต กล่าวได้ว่าด้วยความหนาแน่นของอาคารย่านพักอาศัยและการคมนาคมสัญจร
หลังจากแนะนำให้รู้จักกับทีมงานหมอต้นไม้และทีมอาสาสมัครพิทักษ์ต้นยางนาที่มีหน้าที่หลักในการฟื้นฟูระบบรากของต้นยางนาไปแล้ว คราวนี้จะขอพาไปรู้จักหมอต้นไม้สาย adventureที่ทำหน้าที่ในการปีนป่าย ห้อยโหน
เรียนอยู่ปี 3 สาขาพืชไร่ มหาวิทยาลัยแม่โจ้ค่ะ และเป็นสมาชิกชมรมกลุ่มนกเสรีด้วย ซึ่งชมรมนี้เป็นชมรมอาสาสมัครเพื่อสังคม ใครถนัดทางไหนก็ใช้ความถนัดนั้นช่วยกันไป เราถนัดเรื่องเกษตรฯ
ยายเป็นคนสารภี เห็นต้นยางมาตั้งแต่ยายยังเด็ก โตที่นี่ แต่ยายแต่งงานไปอยู่จังหวัดอื่น ตอนหลังสามียายเสีย ก็เลยเพิ่งกลับมาอยู่ที่นี่ เท่าที่จำความได้ตอนเด็กๆ ยายว่าตอนนี้ต้นยางนาริมถนนหายไปหลายต้นเหมือนกันนะ
หลังจากแนะนำอาชีพ ‘หมอต้นไม้’ กลุ่มคนที่มีบทบาทสำคัญในภารกิจฟื้นคืนชีวิตต้นยางนาจำนวน 900 กว่าต้นริมถนนเชียงใหม่-ลำพูน วันนี้จึงขอเล่าถึงอีกหนึ่งเรี่ยวแรงสำคัญที่จะทำให้ภารกิจนี้สำเร็จ
ไม่เพียงให้ร่มเงาและสร้างภูมิทัศน์อันร่มรื่นงามตา คุณประโยชน์ที่สำคัญของต้นไม้ใหญ่ในเมืองคือการเปลี่ยนคาร์บอนไดออกไซด์ให้เป็นอากาศบริสุทธิ์ รวมไปถึงกรองฝุ่นละอองขนาดเล็กให้กับทุกชีวิต
แม้นี่จะเป็นช่วงเวลาที่หมอกควันปกคลุมทั่วเมืองเชียงใหม่อย่างหนัก หากในวันที่มลภาวะเบาบางพอที่จะสวมหน้ากากกันฝุ่นออกมากลางแจ้งได้ ทีมหมอต้นไม้และอาสาสมัครพิทักษ์ยางนาก็จะพร้อมใจกันลงพื้นที่เพื่อฟื้นฟูต้นยางนาริมถนนเชียงใหม่-ลำพูนโดยพร้อมเพรียง
นอกจากจะมีถนนสายยางนา ถนนในเมืองที่สองข้างทางเรียงรายไปด้วยต้นยางนาอายุร้อยกว่าปีเกือบพันต้นเป็นแห่งเดียวในประเทศ เชียงใหม่ยังมีอีกหนึ่งอาชีพที่ไม่เหมือนใคร ซึ่งยังเชื่อมโยงกับทิวต้นไม้บนถนนที่ไม่มีใครเหมือน
นี่ไม่เพียงเคยเป็นถนนสายหลักเชื่อมจังหวัดลำพูนสู่เชียงใหม่ และเชื่อมเชียงใหม่สู่จังหวัดอื่นๆ ทางตอนใต้เท่านั้น หาก ‘ถนนเชียงใหม่-ลำพูนสายเก่า’ ที่รู้จักกันในนาม ‘ถนนสายต้นยาง’